ถึงคราวของหนังเรื่อง ใจฟูสตอรี่ (Happy Ending) เป็นหนังไทยมาใหม่ล่าสุดแนวโรแมนติกคอมเมดี้ของไทยที่ไม่ได้ผลิตออกมาบ่อยเท่าที่ควร ที่ในวันนี้ผู้เขียนหยิบเอามารีวิวให้เพื่อนๆทุกคนได้อ่านกัน โดยหนังเล่าเรื่องราวความรักในรูปแบบง่ายๆ โดยเน้นไปที่ 5 สไตล์ต่างๆ ที่ทำให้ผู้ชมเพลินและลืมเวลาไปเลย

เป็นเรื่องราวของคน “ใจฟีบ” ที่ต้องให้ความรักช่วยแก้ให้ “ใจฟู” เล่าผ่านนักเขียนบทหนุ่มผ่านความรักสุดฟินของหนุ่มสาว 5 คู่ และเรื่องราวความรัก 5 เรื่องที่สลับสับเปลี่ยนกันเล่าเรื่องราวที่น่ารักและสับสน อย่างที่กล่าวไปก่อนหน้านี้ หนังจะเล่าเป็นขั้นเป็นตอน เรื่องราวความรักแต่ละตอนไม่มีความเกี่ยวข้องกันเลย เรื่องราวจะลงเอย..จบลงแบบไหน ? ติดตามต่อที่รีวิวข้างล่างนี้ได้เลยค่ะ 

แนว : โรแมนติก คอมเมดี้

ผู้กำกับ: พฤกษ์ อิมารูกิ

นักแสดง : พชร จิราธิวัฒน์, ปัณฑิลา พิพิทยากร, ณัฐ กิจฤทธิ์, เอสเธอร์ สุพรีริลล่า

ระยะเวลา: 100 นาที

กำหนดฉายในไทย: 11 สิงหาคม 2565 (โรงภาพยนตร์)

ผลงานล่าสุดของผู้กำกับอารมณ์ดี “พฤกษ์ เอมะรุจิ” เป็นผลงานที่เขาปรับเปลี่ยนลักษณะการกำกับจากผลงานก่อนหน้า ซึ่งอาจจะเป็นเพราะเขาต้องลดความฮาและเพิ่มความฟุ้งในฉากรักในผลงานล่าสุดนี้ ผู้ชมสามารถเห็นว่าเขาสามารถผลิตและถ่ายทอดฉากรักที่กลมกล่อมได้เป็นอย่างดีสำหรับผลงานรายนี้ เพื่อนๆสามารถรับชมได้ทาง doonungvip.com เว็บดูหนังออนไลน์เต็มเรื่อง คุณภาพคมชัดระดับ 4K เชิญรับชมกันได้แบบวีไอพีเลยค่ะ

การที่เรามารีวิวหนังรักเรื่องนี้บอกเลยว่าเรื่องนี้มีพล็อตที่ง่ายและแบบสูตรสำเร็จที่ไม่ได้มีความแปลกใหม่นัก โครงเรื่องไม่เกินคาดเดาและบางครั้งก็ตามลำพังของความแปลกใหม่ แต่ในทางตรงกันข้าม ความลำเนาที่เรื่องเล่าไม่แปลกใหม่กลับเป็นเสน่ห์ของหนังนี้เพื่อช่วยสนับสนุนเรื่อง นอกจากนี้เนื้อหาที่ย่อยง่ายมากด้วย รวมถึงสื่อถึงผู้ชมในตอนจบของเรื่องนี้ทำให้รักภาคผู้ชมในช่วงนั้นยังคงอยู่เป็นยิ่งของหนังนี้

ความข้อความกล่าวถึงว่า แม้ว่าองค์ประกอบของบทหนังในแต่ละองก์จะไม่ค่อยมีมิติและซ้ำซากตามสไตล์พล็อตของหนังไทย แต่จังหวะและดีไซน์ของเรื่องราวทำให้เรื่องราวดูน่าสนใจและสร้างความตื่นเต้น นอกจากนี้หนังภาคต่อยังให้ความรู้สึกที่ดีและให้ความสำคัญกับเรื่องรักที่เกิดขึ้นในแต่ละองก์

นำแสดงโดย

พชร จิราธิวัฒน์ รับบท เดี่ยว

ปัณฑิรา พิพิทยากร รับบทเป็น บัว

ธนัท โล่ห์สมบัติ รับบทเป็น ไทเกอร์

สนันทฉัตร ธนภัทรพิศาล รับบท จ๋า

ณัฐ กิจฤทธิ์ รับบทเป็น คม

เอสเธอร์ สุปรีลีลา รับบทเป็น จิงจิง

วชิรวิชญ์ เรืองวิวัฒน์ รับบทเป็น อ๊อด

ดริศา ก้านพจน์ รับบทเป็น สาวลึกลับ

ปรีวลิน โกศิลวรนนท์ รับบทเป็น ชเยน

อซิลาห์ เทริโอ รับบทเป็น เทอร์

เรื่องราวในภาพยนตร์นี้มีหลายเรื่องราวที่มีความรักในรูปแบบต่างๆ โดยจะมีตัวละครหลักคืออ๊อตที่ต้องพยายามเอาชนะไรเดอร์ปริศนาที่พบเป็นประจำ ในขณะเดียวกัน เสือที่เป็นพนักงานร้านสะดวกซื้อก็มีความรักแบบแอบชอบพยาบาลสาวจ๋า แต่พยาบาลสาวจ๋าแอบชอบหมอฟันที่ทำงานด้วยเธออีก 

เรื่องราวทั้งหมดจะสิ้นสุดลงไปอย่างไรนั้นต้องรอดูเอง การรักในภาพยนตร์นี้มีหลายรูปแบบและการสรุปอาจจะมีความแตกต่างกันไป หากสนใจก็ควรไปรับชมด้วยตาเอง

ภาพยนตร์นี้กลับมาฉายในโรงภาพยนตร์อีกครั้งหลังจากที่เปิดตัวด้วยแพลตฟอร์ม Netflix ไม่นานมานี้ ผู้เขียนมีความรู้สึกต้องการไปดูหนังแต่ไม่มีเวลาว่างจึงได้ใช้โอกาสนี้และดูภาพยนตร์ 

หลังจากดูจบผู้เขียนรู้สึกเฉยๆ ซึ่งภาพยนตร์นี้มีความเป็นหนังรักไทยสูตรสำเร็จ ไม่มีเรื่องราวใหม่หลายเรื่อง มาในลักษณะเดิมๆ ซึ่งก็ไม่ได้หมายความว่าภาพยนตร์แย่ จากการดูผู้เขียนพบว่าภาพยนตร์ยังคงมีเสน่ห์และสนุกดูได้ โดยเฉพาะเรื่องความเพลินของภาพยนตร์ที่ทำได้ดี 

ผู้เขียนรู้สึกว่าภาพยนตร์นี้สามารถดูจนจบได้อย่างรวดเร็ว เนื่องจากมีหลายเรื่องหลายคู่ทำให้ไม่ต้องรอคอยเรื่องอื่น และสนุกไปเรื่อยๆ แม้กระทั่งภาพยนตร์ไม่มีบทโคลงให้รอคอย แต่นักแสดงทุกคนยังมีเสน่ห์ที่ดึงดูดซึ่งทำให้ผู้เขียนสนุกไปกับภาพยนตร์จนจบ

ตามความคิดของผู้เขียน ส่วนนี้กล่าวถึงการแสดงบางส่วนในภาพรวมของหนัง โดยผู้เขียนยืนยันว่าภาพรวมของหนังออกมาได้โดยสากล แต่ยังมีบางตัวละครที่ไม่ได้แสดงออกมาดี บางครั้งนักแสดงหลักในบางฉากก็แสดงออกมาแข็งแกร่งแปลกๆ 

อย่างไรก็ตามนักแสดงจำนวนน้อยย่อมมีฉากแบบนั้น ภาพรวมของหนังยังคงดีและเกิดประโยชน์ ส่วนสุดท้ายคือภาพและการโปรดักชัน ในส่วนนี้ไม่ต่างจากการแสดงมากเท่าไหร่ ส่วนใหญ่ฉากในการโปรดักชันออกมาดี

แม้แต่บางฉากก็อาจออกมาที่ดูลวกๆ อย่างไรก็ตามมีฉากแบบนั้นอยู่ไม่กี่ฉากเท่านั้น ภาพรวมยังคงเป็นธรรมดาและปกติมาก ดังนั้งหนังเรื่องนี้เป็นหนังรักที่ง่ายและเหมาะสมสำหรับการดูเพื่อความสนุกเมื่อว่าง ไม่มีสิ่งที่คุณควรจดจำเป็นพิเศษ 

มีทั้งความรักและสิ่งตลกที่คนไทยชื่นชอบ ผู้เขียนเชื่อว่ามีผู้คนหลายคนที่ชอบหนังเรื่องนี้ อย่างไรก็ตาม อย่าเชื่อทุกสิ่งที่ผู้เขียนตีความ ทุกคนต้องไปดูและตัดสินด้วยตาของตัวเอง แต่ก็น่าเสียดายสำหรับนักแสดงหลังจากสคริปต์ ไม่ใช่ว่าพวกเขาเล่นไม่ดี ทุกคนเล่นได้ดี แต่เนื่องจากบทไม่ละเอียดพอหนังจึงแสดงเสน่ห์ของนักแสดงได้ไม่เต็มที่ เรียกได้ว่าทุกคนมาที่นี่เพื่อจี้ซึ่งเป็นเรื่องที่น่าผิดหวังมาก

ดูจากตัวอย่างแล้วหนังเรื่องนี้น่าจะเป็นหนังที่บอกเล่าเรื่องราวความรักของ 5 คู่ในหนังเรื่องเดียว แต่สิ่งที่น่าสนใจของหนังเรื่องนี้คือมันค่อนข้างดี กลวิธีการนำเสนอของผู้กำกับเชื่อมโยงเรื่องราวของทั้งห้าคู่ด้วยวิธีที่สร้างสรรค์และมีส่วนร่วม

ความของบทหนังทั้ง 4 เรื่องเน้นแสดงถึงแง่มุมของความรักที่แตกต่างกันตามอายุและมุมมองของตัวละครหลักของเรื่อง ตัวอย่างเช่นในหนังเรื่องแรก เรื่องราวของเต๋อที่มีการแอบรักทางไกลถูกเล่าผ่านกลิ่นอายของหนังรักในวัยรุ่น ผู้กำกับได้ปรับปรุงและเรียบเรียงเรื่องราวของตัวละครให้มีความอบอุ่น สร้างเสียงหัวเราะและอมยิ้มให้กับผู้ชมตลอดทั้งเรื่อง

บทหนังทั้ง 4 ไม่ได้เล่าเรื่องราวความรักของตัวละครแต่ละคู่เท่านั้น แต่ยังมีลักษณะการเล่าที่ทำให้เราสำรวจและเข้าใจในเรื่องของความคิดและทัศนคติของคนเขียนบทเท่านั้น ตัวอย่างเช่น มีมุมมองเกี่ยวกับความรักในวัยเรียน หรือมุมมองเกี่ยวกับการแอบรักคนใดคนหนึ่ง

คือการแสดงความคิดเห็นว่าบัวมีบทบาทเป็นตัวแทนของผู้ชมที่อ่านบทและคอมเมนต์ในเรื่องราวแต่ละเรื่อง ความคิดและความรู้สึกของเดี่ยวเปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆ ในขณะที่ผู้ชมต่างมองเห็นภาพนิยายทั้งสี่เรื่อง

ภาพยนตร์ “ใจฟู..สตอรี่” อาจไม่ได้อยู่ในระดับที่สมบูรณ์แบบ แต่ก็ไม่แย่นัก เพราะมันเป็นภาพยนตร์ไทยที่พูดถึงเรื่องรักอย่างสนุกสนานและง่าย ๆ ถึงแม้ว่าเรื่องจะไม่ซับซ้อนมากแต่ก็มีสูตรสำเร็จในการเล่าเรื่องอย่างใหม่แปลก บทบาทของตัวละครทั้งห้าถูกนำมาออกแบบให้อยู่ในโครงเรื่องเดียวกัน ทำให้เป็นภาพยนตร์ที่โดดเด่นอย่างไม่คาดฝัน 

และเมื่อเรียงลำดับองค์ประกอบทั้งห้าพวกเขากลายเป็นเรื่องที่ครอบคลุมหัวใจของผู้ชมได้อย่างสมบูรณ์ นี่คือภาพยนตร์รักที่อาจจะไม่สมบูรณ์ทุกอย่าง แต่กำลังก้าวสู่ความชุ่มชื่นของจิตวิญญาณอย่างน่าประทับใจ

หลังจากดูจบผู้เขียนรู้สึกเฉยๆ ซึ่งภาพยนตร์นี้มีความเป็นหนังรักไทยสูตรสำเร็จ ไม่มีเรื่องราวใหม่หลายเรื่อง มาในลักษณะเดิมๆ ซึ่งก็ไม่ได้หมายความว่าภาพยนตร์แย่ จากการดูผู้เขียนพบว่าภาพยนตร์ยังคงมีเสน่ห์และสนุกดูได้ 

โดยเฉพาะเรื่องความเพลินของภาพยนตร์ที่ทำได้ดี ผู้เขียนรู้สึกว่าภาพยนตร์นี้สามารถดูจนจบได้อย่างรวดเร็ว เนื่องจากมีหลายเรื่องหลายคู่ทำให้ไม่ต้องรอคอยเรื่องอื่น และสนุกไปเรื่อยๆ แม้กระทั่งภาพยนตร์ไม่มีบทโคลงให้รอคอย แต่นักแสดงทุกคนยังมีเสน่ห์ที่ดึงดูดซึ่งทำให้ผู้เขียนสนุกไปกับภาพยนตร์จนจบ

อย่างที่เราได้บอกไปเนื้อเรื่องหนังสั้นที่มีตัวบทที่ไม่ได้ล้ำหรือแปลกใหม่มากมาย แต่เป็นสูตรสำเร็จที่คนส่วนใหญ่ชอบ เสมือนอาหารจานง่ายๆ ที่กินได้ทุกวัน ถึงจะเป็นสูตรที่ซ้ำซาก แต่การดูและเพลิดเพลินก็ยังคงอยู่ เรื่องนี้มีอารมณ์และประสบการณ์ที่น่าสนใจที่ผู้ชมจะสนุกสนาน แม้ว่าบางส่วนในเรื่องจะมีทั้งรายละเอียดที่ล้ำหน้าและแปลกใหม่

ซึ่งช่วยให้ได้รับความตัดสินที่ดี เรื่องสั้นที่ดีคือที่ทำให้ผู้ชมไม่เบื่อเพราะมีเรื่องราวสั้นๆ ต่อเนื่องกัน แต่บางครั้งอาจทำให้ผู้ชมไม่ค่อยรับสึกอกด้วยความรักของตัวละครเท่าที่ควร เพราะมันไม่ได้เกี่ยวกับเวลาที่ใช้ไปเท่าที่ควร บางเรื่องในเรื่องสั้นนั้นทำให้ผู้ชมรู้สึกอินได้ กับการใช้เวลาที่มีไปเล่าเรื่องน้อยลง ในเรื่องนี้เวลาใช้ไปในด้านคอเมดี้มากเกินไป ทำให้ไม่มีเวลาเพียงพอในการพัฒนาตัวละคร ทำให้ผู้ชมไม่รับสึกอกด้วยเนื้อเรื่องมากนัก และผลที่เกิดจากนี้คือผู้ชมไม่สามารถสร้างความประทับใจหรือจดจำจุดเด่นของแต่ละเรื่องได้

สิ่งแรกที่ขอชมคือมุกตลกอันเฉียบคมของ ผกก.พฤกษ์ เอมะรุจิ คือเรื่องราวมีจังหวะตลกขบขันที่ไม่เหมือนใครด้วยการฝึกฝนตนเองจากผลงานก่อนหน้าของผู้กำกับ การมีนักแสดงมากความสามารถในเรื่องช่วยขับเคลื่อนความขบขันตามธรรมชาติ ออกมาทันเวลา

เมื่อพิจารณาภาพรวมของหนัง จะพบว่าองค์ประกอบศิลป์ที่ดีในหนังทำหนทางเรื่องเต็มรูปแบบ โดยการจัดฉากและโครงเรื่องถูกสร้างสรรค์อย่างตรงไปตรงมา ซึ่งองค์ประกอบที่ทำให้คนดูรู้สึกเชื่อมโยงกับเรื่องราวได้มากขึ้น ตัวอย่างเช่นในฉากที่นางเอกต้องกักตัวในห้อง

ตัวละครนั้นมีการสวมใส่เสื้อเก่าเพราะไม่ได้ออกจากห้อง เราจึงเข้าใจได้ว่าทีมอาร์ตทำงานในหนังนี้ใส่ใจถึงความสมจริงอย่างดี อีกตัวอย่างคือฉากในหนัง “คนข้างบ้าน” ที่พระเอกตัดผมรองทรง เป็นวิธีที่ใส่ใจถึงรายละเอียดทรงผมของเด็กนักเรียน ซึ่งองค์ประกอบเล็ก ๆ เช่นนี้ช่วยเน้นความเป็นธรรมชาติของบทและสถานที่ และทำให้คนดูมีความสนใจมากขึ้นต่อหนัง

สิ่งที่ขอชื่นชมมากเลยคือฝีมือของผู้กำกับในการวางเฟรมภาพอย่างพิถีพิถันในทุกฉาก และใช้ลูกเล่นใช้มุมกล้องให้เป็นประโยชน์ในทุกๆ ช็อต ถ้าใครชอบหนังภาพสวย ๆ เรื่องนี้น่าจะดูสนุก

แต่หัวใจของเรื่อง บทภาพยนตร์มีจุดบอดใหญ่ แม้ว่าตัวละครในภาพยนตร์จะมีบุคลิกที่หลากหลายแต่บทก็ซ้ำซากจำเจ เช่น ความสัมพันธ์ในแต่ละตอนจำกัดอยู่แค่ชาย-หญิงคู่หนึ่ง แต่ละตอนมีแนวโน้มที่จะเปิดเผยเรื่องราวจากมุมมองของผู้ชาย โครงเรื่องของนางค่อยเล่าทีหลังทำให้เราเดารูปแบบได้ง่ายว่าแต่ละตอนจะเกี่ยวกับอะไร

ประเด็นต่อมาคือบท “อะไรหว่าาา” ที่ต้องถอนหายใจเพราะหนังเลือกแสดงออกมาแบบธรรมดาในการนำเสนอ ตัวละครเลือกที่จะแสดงออกด้วยการกระทำหรือบทสนทนาแบบการ์ตูนแทน จนทำให้เรารู้สึกว่าบทของหนังค่อนข้างจะ “เบียว”

ดังนั้นเรื่องราว “ความรัก” ของทั้ง 5 คู่จึงดำเนินไปในบรรยากาศโรแมนติกคอมเมดี้ เสียน้ำตาเยอะขนาดนี้ยังไม่เริ่มวาดเล่น ๆ เราอาจจะตีความได้ด้านเดียวว่า ใจฟูสตอรี่ กำลังกดดันเราอยู่เบา ๆ และพูดอย่างเป็นกันเองว่าอย่าลืมมอบความรักให้กับคนที่เรารัก (หรือปิ๊ง) ในวันที่เรายังทำและดูแลคนที่เรารักให้ดีเพราะเราไม่สามารถคาดเดาได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเราหรือคนที่เรารักในอนาคตอันเร้นลับ

โดยรวมแล้ว ใจฟูสตอรี่ เป็นภาพยนตร์โรแมนติกคอมเมดี้ที่ยอดเยี่ยม ในแง่ของกลวิธีการนำเสนอเรื่องราวความรักของคู่รัก 5 คู่มาเชื่อมโยงกันอย่างสร้างสรรค์เป็นซีรีส์อย่างชื่อหนังก็อบอวลไปด้วยความอบอุ่น ทำให้เรา “อมยิ้ม” และ “ฟิน” ไปกับตัวละคร

ถ้าไม่คิดอะไรก็สามารถรับชมได้เพลินๆ นักแสดงมีเสน่ห์ด้วยการนำโดยใช้ 10 ตัวละครหลัก บางคนอาจชอบเพราะคิดว่าบางตัวละครคล้ายตัวเองโดยไม่ตั้งใจ แต่เนื้อเรื่องที่ไม่เน้นนำนำหน้าทำให้หนังไม่สามารถสกัดเสน่ห์ของนักแสดงออกมาได้อย่างเต็มที่ อย่างไรก็ตาม อย่าเชื่อทั้งหมดที่ผู้เขียนรีวิว ทางที่ดีที่สุดคือเพื่อนๆ ต้องไปดูและตัดสินด้วยตาของตัวเองค่ะ

และขอแนะนำบทความรีวิวหนัง MONDO รัก โพสต์ ลบ ลืม หนังรักทันสมัยเรื่องเยี่ยมของ พลอยไพลิน ตั้งประภาพร และ ผู้กำกับ มะเดี่ยว-ชูเกียรติ ศักดิ์วีระกุล