ดูบอลสด
สวัสดีครับวันนี้เราจะมา รีวิวหนังผี ร่างทรง the medium แบบไทยๆกันบ้าง สำหรับเรื่องนี้ เป็นหนังที่ทำโดยคนไทยร่วมมือกับคนจีน บอกเลยว่าจัดเต็มกับความหลอนสำหรับเรื่องนี้ นางเอกเรื่องนี้ขอย้ำเลยว่าตีบทแตกสุดๆ ทำเอาหลังดูจบเรานอนไม่หลับ กันไปหลายคืนและอีกอย่างและคนทุกท่านสามารถกูแบบถูกลิขสิทธิ์ได้ที่ Netflix แบบพากย์ไทยได้เลย
เรื่องย่อ ร่างทรง the medium อ่านได้แบบไม่สปอย
เรื่องย่อ ฉากหนังร่างทรง :ก่อนที่จะไป ดูหนัง เรื่องราวการสืบทอดของญาบายัน ทายาททางจิตวิญญาณของครอบครัวในภาคอีสาน เมื่อทายาทร่วมสมัยไม่อยากสำเร็จแต่ฝืนโชคชะตาไม่ได้ก็นำพาเรื่องราวที่สะเทือนขวัญคนทั้งโลก!
เรื่องราวเริ่มต้นในปี 2018 ทีมงานจัดทำสารคดีสื่อไทย และไปพบป้านิ่ม (เอื้อง-ศวนีย์ อุทุมมา) เจ้าของเรื่อง เธอคือ ร่างทรง ‘ย่าบาหยัน’ ซึ่งเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ประจำจังหวัดเลย น่าสนใจ ย่าบาหยันจะสืบทอดตระกูลได้เฉพาะลูกหลานป้านิ่มเท่านั้น . ปัจจุบันคนที่น่าจะยอมรับได้มากที่สุดก็คือ มิ้งค์ (รับบทโดย ญาดา-นรียา กุลมงคลเพชร) ลูกชายของพี่สาวป้านิ่ม ทำให้ทีมงานสารคดีขออนุญาตถ่ายทำป้านิ่มและครอบครัวในปี 2562 จนเจอเรื่องราวต่าง ๆ จึงตัดสินใจเปลี่ยนหัวข้อสารคดีจากสิ่งที่เป็นสื่อทางใจ แต่เป็นเรื่องของการสืบทอดสื่อ
มาที่หนังสยองขวัญไทยกลายเป็นเพื่อนบ้านที่อื่น ได้มีโอกาสไปพิสูจน์ต่อหน้าประเทศที่มีเรื่องราว เช่น “Medium” สร้างสรรค์ร่วมกันโดย Guangdong Guangdong และ South Korea SHOWBOX โดยทีมสร้างและทีมงานงานผีร่วมกับไทยและเกาหลีใต้คัดสรรประเด็นความเชื่อท้องถิ่น และปรุงแต่งให้เป็นสิ่งที่น่ากลัวและแปลกประหลาด แต่ผลลัพธ์ของหนัง…ความสยองที่พวกเขาเล่าลือกันจะจริงหรือเท็จ?
พลังจิต เล่าเรื่องความเชื่อไสยศาสตร์ท้องถิ่นภาคอีสาน ภาพยนตร์เรื่องนี้จะมุ่งเน้นไปที่ครอบครัวที่เชื่อในการนมัสการพระเจ้า ในอดีตเป็นสื่อพลังจิตแต่กลับกลายเป็นต้องรับมือกับวิญญาณประหลาดและภูตผีปีศาจที่พยายามเข้าสิงร่างมิ้งค์หลานสาวของครอบครัว เหตุการณ์ทั้งหมดนี้อาจทำให้ความเชื่อของพวกเขาเปลี่ยนไปตลอดกาล
วิจารณ์หนัง และ นักแสดงที่แสดงผลงานออกมาได้อย่างดี
ร่างทรง รีวิว นักแสดง ภาพยนตร์เรื่องนี้ใช้สูตรการเล่าเรื่องของสารคดีล้อเลียนหรือการล้อเลียนสารคดี เป็นภาพยนตร์ที่แฝงอยู่ในสารคดีโดยคำนึงถึงสูตรสำเร็จที่ค่อนข้างท้าทาย เพราะการเล่าเรื่องแบบนี้ถูกนำไปใช้กับหนังหลายๆ เรื่อง และถูกรื้อทิ้งไปหลายครั้ง แต่การเกิดขึ้นของสื่อนี้ก็ยังน่าสนใจอยู่มาก โดยแนะนำเป็นการถ่ายทำสารคดีชีวิตป้านิ่มในร่างย่าบาหยัน ใครเป็นผู้สืบทอดสื่อในยุคปัจจุบัน หนังเริ่มต้นได้ดีและน่าสนใจพอสมควร เหตุผลส่วนหนึ่งคือชีวิตของป้านิ่มและสิ่งที่เธอกำลังเผชิญอยู่นั้นควรค่าแก่การรู้
เปิดอ่านเรื่องน่ารู้: ไข 13 ความเชื่อ พิธีกรรม ผี และสิ่งลี้ลับ จากภาพยนตร์เรื่อง Lovesickness (มีสปอยล์)
แต่นั่นดูเหมือนจะเป็นข้อได้เปรียบหลัก สิ่งที่ประสบความสำเร็จเพียงอย่างเดียวของหนังเรื่องนี้ หนังตั้งคำถามที่น่าสนใจมากในช่วง 15-20 นาทีแรก แล้วค่อยๆ เบลอคำถามไปไกล เมื่อพลิกมาถึงเรื่องราวของหลานสาวมิ้งค์ ด้วยพฤติกรรมแปลก ๆ ของเธอเปลี่ยนไปมาก ยังคงยึดถือหลักความเชื่อทางศาสนาเป็นเส้นบางๆ โดยใช้พุทธ คริสต์ ควบคู่ไปกับความเชื่อเรื่องผี
เรื่องราวของมิ้งค์เริ่มต้นพอดูได้ แต่ก็ยากขึ้นเรื่อยๆ ชั้นเชิงเริ่มสั่นคลอนภาพรวมของภาพยนตร์ และทุกอย่างก็เปลี่ยนไป สุดท้ายแล้ว กฎแห่งความสำเร็จของหนังผีแบบเก่าก็ยังคงใช้อยู่ จีดีเอชเคยทำมาก่อนและหยิบยืมองค์ประกอบจากหนังแนวนี้มาสร้างสมดุลให้กับหนัง หลายคนอาจรู้สึกว่าหนังล่องลอยไป ปีนขึ้นไปบนสุดของเรื่อง ภาพยนตร์กลับวุ่นวายมากขึ้น
โดยเฉพาะในช่วง 20 นาทีสุดท้ายของหนัง ข้าวผัดกลายเป็นนรกในที่สุด ใครเป็นคนจุดไฟให้ใหญ่ขึ้น คอยเติมเครื่องปรุงในหม้อจนไฟลุก แต่พยายามทำให้ผู้ชมตกใจและหวาดกลัวด้วยภาพยนตร์ แต่ไม่สำเร็จ กลับกัน ผมกลับรู้สึกว่าหนังเรื่องนี้พาคนดูไปไกล… ไกลเกินไปเมื่อมองย้อนกลับไปที่จุดเริ่มต้นของการสะสมภาพยนตร์ แต่ท้ายสุดคือ…เมนูที่ดูเผ็ดแต่ยังไม่ถึงเนื้อถึงใจ
การกลับมากำกับ ร่างทรง the medium ของ ผู้กำกับ โต้ง บรรจง
เรื่องราวทั้งหมดของ หนังเรื่องร่างทรง ที่เราจะได้เห็นในภาพยนตร์ ผ่านสายตาของทีมงานสารคดีชุดนี้
นี่คือการกลับมาครั้งล่าสุดของหนังสยองขวัญของผู้กำกับ โต้ง-บรรจง ปิสัญธนะกุล ผู้กำกับคนปัจจุบันของผู้กำกับ ต่อจากหนัง 2 เรื่องที่เคยปลุกผีไทยมาแล้วจากเรื่อง Shutter (2547) จนถึงปัจจุบัน ทุกย่างก้าวของหนังมหาเศรษฐีไทย “พี่มาก พระโขนง” (2556) แนวสยองขวัญ ตลก สะกดทุกสายตา
และก้าวนี้ก็เรียกได้ว่าเป็นก้าวแรกของบรรจงก้าวสู่สากล เพราะเขาได้รับเชิญให้ร่วมงานกับผู้กำกับชาวเกาหลีที่มีชื่อเสียงในเวทีระดับนานาชาติอย่าง Na Hong Jin ซึ่งเคยสร้างภาพยนตร์สยองขวัญเรื่อง Cry (2016) มาแล้ว และมีรสนิยมสยองขวัญที่น่าสนใจ ภาพยนตร์เรื่อง “Vessel” ยังคว้าอันดับ 1 บ็อกซ์ออฟฟิศในเกาหลี เมื่อกลางปีที่แล้วและเสียงชื่นชมในความโหดเหี้ยมของหนังที่แน่นอนว่าเป็นความภูมิใจของคนไทยจริงๆ ไม่ต้องสนว่าหนังจะออกมาเป็นยังไง
หากเราบอกว่าหงจินมีอิทธิพลต่อภาพยนตร์เรื่องนี้ นอกเหนือจากโครงเรื่องที่เขาวางแผนไว้แต่เดิมว่าจะสร้างภาคที่สองของ “The Cry” นั่นก็คือแนวทางและบรรยากาศของการสร้างฉากของภาพยนตร์ บรรยากาศฝนตกชุกในชนบทดูเยือกเย็นและลึกลับ พิธีกรรมและความเชื่อแปลกๆ ที่ซ่อนอยู่ในชีวิตของผู้คนก็น่าตกตะลึง ฉากหลังเป็นตัวละครสำคัญอีกตัว แต่ถ้าขาดไป รับรองว่าหนังเรื่องนี้เค็มแน่นอน
สรุปจุดเด่นของหนังโดยรวมและสิ่งที่หน้าสนใจในเรื่องนี้
และต้องบอกว่าฝีมือการออกแบบของทีมงานไทยไม่น้อยเลย ไม่ว่าจะเป็น หุบเขาที่รูปปั้นยาบายัน รวมถึงอาคารร้างที่มีรากไม้เลื้อย มีฉากที่ยอดเยี่ยม 2 ฉากที่นี่ หากไม่มีดนตรีหรือสิ่งใดช่วย ก็ดูมืดมนมากแล้ว เมื่อประกอบกับดนตรีที่สร้างอารมณ์และการแสดงสุดประทับใจของนักแสดงมากฝีมือ ทั้งตัวละครหลัก ตัวรอง ตัวประกอบ (สมกับเป็นตัวประกอบที่หนังไทยคุณภาพมากๆ) และหัวสคริปต์ที่ปั่นป่วน การดูผู้คนไปมาจึงเป็นหนังที่ทรงพลังมาก ต้องขอปรบมือให้กับการเลือกนักแสดงที่เอาชื่อเข้าลิสต์จริงๆ
ครึ่งหลังของหนัง นั้นใสซื่อ ตึงเครียด ขนลุก น่ากลัวสุดๆ และบางครั้งก็ปั่นป่วนท้องไส้ปั่นป่วน น่าจะเป็นเพราะฉากมืดๆ สมจริง เคลื่อนไหวสั่นๆ ของโรง อย่างกรณีนี้เพลงอาละวาดตัดต่อเร็ว ถ้าจอเล็กลง ของดีที่เห็นในโรงหนังจริงต้องให้ครึ่งนึง เพลงที่ไม่มืดมนไม่เป็นเช่นนั้น มันอาจจะไม่ประสบความสำเร็จอย่างที่ทีมผู้สร้างอยากให้เป็น และอารมณ์ของเรื่องก็ดีมากไม่มีเสียกำลังใจ หดหู่ หดหู่ในใจคนดูตลอดครึ่งหลังจนอยากจะปรบมือให้ดังๆ
อีกหนึ่งแง่มุมที่น่าชื่นชมของหนังคือความจริงจังของเรื่องราว ร่างทรงย่าบาหยัน ที่กล้าท้าทายข้อห้ามของสังคมไทยครั้งแล้วครั้งเล่าและน่าชื่นชมในความเฉลียวฉลาดของหนัง ฉันไม่สามารถบอกได้ว่าข้อห้ามที่ถูกบดขยี้คืออะไร แต่เห็นเจตนาชัดเจนในการลองของสิ่งนี้ถ้าการเล่าเรื่องไม่ดี รับรองไม่ผ่านเอเจนซี่ที่ตัดเรียบในไทย (ชื่อ Guangdong Hai อาจเป็นเกราะกำบัง) ที่สำคัญเกมโสโครกทางสายตาและจิตใจแบบนี้มันง่าย กลายเป็นจืดชืดไป คอหนังขอปรบมือให้อีกครั้ง
บุญส่ง นาคภู่ อีกหนึ่งผู้อยู่เบื้องหลังเบื้องหน้า ละสายตาจากหน้าจอไม่ได้เลยจริงๆ
ส่วนอื่นก้ำกึ่งทั้งดีและไม่ดี แต่โดยส่วนตัวแล้วชอบครึ่งหลังมากกว่า มันใสๆ และเป็นฉากที่น่าสนใจในรายละเอียดชีวิตของตัวละคร เรื่องราวของพี่น้องที่ไม่ยอมเป็นโรคจิตและแม้แต่คนที่พยายามหนีปัญหาในทางที่ผิดหรือหนีไปพึ่งศาสนาอื่น สิ่งเหล่านี้น่าสนใจมากถ้าเป็นสารคดีจริง ๆ เราจะได้เห็นแง่คิดในแง่มุมเหล่านี้มากกว่า แต่เมื่อมันอยู่ในหนังสยองขวัญ มันทำได้หลายอย่าง มันทำให้ครึ่งแรกของหน้าไม้อยู่ระหว่างความสนุกและน่าเบื่อ เนื่องจากมันสร้างขึ้นจากการสัมภาษณ์ตัวละครต่างๆ จึงมีบทสนทนามากมายเพื่อกำหนดพื้นหลังและอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นในภาพยนตร์ เมื่อฟุตเทจเพียงอย่างเดียวไม่สามารถบอกเล่าเรื่องราวที่ลึกซึ้งได้
การตัดต่อของหนังยอดเยี่ยมตลอดทั้งเรื่อง
ร่างทรง netflix การตัดต่ออาจรวมการเล่าเรื่องแม้ว่าจะยอดเยี่ยมตลอดทั้งเรื่องก็ตาม นอกจากนี้ ยังเห็นสิ่งแปลก ๆ ที่พยายามโกง แต่ก็ไม่ได้หายไปทั้งหมดเพราะหยดลับ ๆ ล่อ ๆ ที่ไม่สามารถตอบได้ ฉันจะไม่แปลกใจเกินไป นอกจากนี้ยังมีลำดับการตัดต่อแปลกๆ ซึ่งมักจะทำให้ผู้ชมตกใจเมื่อพวกเขาเข้าใจผิดและมองไปที่ผลลัพธ์จากอีกด้านแทน โดยเลือกที่จะดูอีกด้านหนึ่งของผลลัพธ์ ปล่อยให้ผู้คนเดาทันทีก่อนที่จะตกใจกับคำตอบ
อย่างที่ฉันพูดไป หนังเรื่องนี้มีหลายอย่างที่เป็นไปได้ น่าเสียดายที่ภาพยนตร์เรื่องนี้มีเนื้องอกในตัวเอง
ฉันไม่แน่ใจว่าวิธีการนำเสนอที่กำหนดรูปแบบของสารคดีนี้ถูกประดิษฐ์ขึ้นหรือเด็ดขาด แน่นอนว่าจุดแข็งของมันคือสร้างความสมจริงในแบบที่ผู้คนคุ้นเคยกับการมองเห็นความเป็นจริง ย้ายกล้องและถือคำถามกล้องจากบรรทัด การปรากฎตัวตามปกติของทีมงานดูเหมือนจริง และมีคำถามว่าแนวทางการทำสารคดีปลอมนั้นถูกต้องหรือไม่ เมื่อให้ทุกสิ่งและสิ่งดีๆ ทั้งหมดเกี่ยวกับภาพยนตร์เรื่องนี้ เพราะสิ่งที่จะทำให้เสียได้คือการเน้นที่ภาพหรือการเน้นความสวยงามและขนาดของฉากที่คิดออกมาอย่างดี ผู้ชมมีสิทธิ์รู้สึกถูกเตะออกจากภาพยนตร์ด้วยความอิ่มอกอิ่มใจอย่างกะทันหัน รู้ว่ามีลูกเรือปลอมอยู่ที่นี่ และทั้งหมดก็เป็นสารคดีปลอม
ในตอนแรกฉันยังรู้สึกว่าแนวทางของสารคดีนี้เป็นมะเร็งของภาพยนตร์ มันซ้ำซ้อนแต่เขายังคงประคองตัวเองต่อไปจนกว่าสถานการณ์จะรุนแรงขึ้น ตัวละครเริ่มรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ในที่สุดเนื้องอกก็เริ่มกลายพันธุ์เป็นเนื้องอกร้าย
ในตอนแรก สารคดีปลอมเป็นเพียงการติดตามผลการถ่ายทำ ถามคำถามบางอย่าง แต่ก็ยังเห็นความพยายามที่จะไม่เข้าร่วมในประเด็นนี้ สื่อสารกับผู้ชมเป็นระยะผ่านข้อความบนพื้นหลังสีดำ เป็นแค่เนื้องอกจนทีมงานถ่ายยายตาบอดในงานศพว่าเป็นคนหรือผี แม้แต่เท้าอันล้ำค่าที่เขาเพิ่งก้าวออกไปก็ไม่กลัว เราก็เลยเริ่มถามทีมงานสารคดีว่านั่นคนจริงๆ เหรอ? เมื่อตัวมิงค์เริ่มอารมณ์ฉุนเฉียวใส่คนรอบข้างช่างภาพที่อยู่ใกล้มิงค์ที่สุดในการถ่ายภาพกลายเป็นสุญญากาศที่มิงค์เพิ่งเดินผ่านไป และแม้ว่าเราจะเป็นมิงค์ เราก็อยากจะโวยวายอะไรบางอย่าง ช่างภาพที่ติดตามผมน่าจะโดนเขาก่อน
ตอนนี้เนื้องอกเริ่มดันให้อวัยวะรอบๆทำงานผิดปกติ สิ่งนี้ชัดเจนยิ่งขึ้นเมื่อมิงค์ล้มป่วยในที่ทำงาน แต่นอกจากกล้องแล้วคงไม่มีใครตามมาทั้งเพื่อนร่วมงาน พี่น้อง เจ้านาย และสำหรับคนที่ทำงานจริงจักรวาลในหนังอาจรู้สึกแปลกๆ นอกจากนี้ การที่เจ้าหน้าที่รัฐในที่ทำงานนำหลักฐานอื้อฉาวไปให้บุคคลภายนอก เช่น ทีมงานภาพยนตร์สารคดีตรวจสอบทั้งหมดอาจทำให้เรื่องนี้เสื่อมเสียไปอีก ยิ่งทำให้เรารู้สึกว่า จ.เลย ในหนังน่าจะเป็นอีกจังหวัดหนึ่งที่เรารู้จักคู่ขนานกับเมืองเลยของไทย
